ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Οι διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας και τα αναγκαία μέτρα προσαρμογής
Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 64,00 €

Βιβλίο (έντυπο)   + 64,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 11539
Καϊάφα Γκμπάντι Μ., Μπιτζιλέκης Ν., Ναζίρης Γ., Νούσκαλης Γ., Παπαδαμάκης Α., Παπακυριάκου Θ., Συμεωνίδου Καστανίδου Ε.
Μανωλεδάκης ✝ Ι.
  • Έκδοση: 2006
  • Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
  • Σελίδες: 560
  • ISBN: 960-272-368-8
  • Black friday εκδόσεις: 30%
Η παρούσα μελέτη αναφέρεται στις διεθνείς δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους ως προς τα εγκλήματα πολέμου και στα αναγκαία μέτρα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που αυτό έχει αναλάβει στο πλαίσιο των σχετικών δεσμεύσεων. Παρατίθεται λεπτομερής κατάλογος των εγκλημάτων πολέμου, τόσο αυτών που τελούνται σε διεθνή ένοπλη σύρραξη ή συνδέονται με αυτήν, όσο και εκείνων που διαπράττονται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη. Στη συνέχεια εξετάζονται το τελικό άδικο αυτών των εγκλημάτων, δηλαδή οι τυχόν λόγοι άρσης του άδικου χαρακτήρα τους και ο καταλογισμός του δράστη τους, καθώς επίσης και θέματα απόπειρας και συμμετοχής σε αυτά. Ακολουθεί ανάπτυξη ζητημάτων αναφορικά με τις αρχές της ποινικής δικαιοδοσίας επί των εγκλημάτων πολέμου στο εσωτερικό και διεθνές ποινικό δίκαιο, με τα τοπικά όρια των ελληνικών νόμων επί των εγκλημάτων αυτών, με την ασυλία, με την ετεροδικία και την έκδοση. Τέλος, το έργο επικεντρώνεται στα μέτρα που οφείλει να λάβει το ελληνικό κράτος σε εκπλήρωση των σχετικών διεθνών του υποχρεώσεων και συμπληρώνεται με ιδιαίτερα πλούσια βιβλιογραφία (ελληνική και αλλοδαπή). Αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για όσους ασχολούνται με τα εγκλήματα πολέμου και τις παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, καθώς και χρήσιμο σύμβουλο της Πολιτείας, προκειμένου αυτή να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις της.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Σελ. 3
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Σελ. 5
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Σελ. 7
ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΩΝ Σελ. 23
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σελ. 27
1. Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο και τα εγκλήματα πολέμου Σελ. 27
2. Εισαγωγή στη σύγχρονη προβληματική των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 29
ΙΙ. ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ Σελ. 33
1. Οι πηγές των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 33
2. Οι διεθνείς υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους Σελ. 47
2.1. Η υποχρέωση σεβασμού των Συμβάσεων σε κάθε περίσταση Σελ. 47
2.2. Η υποχρέωση σεβασμού των Συμβάσεων ακόμα και χωρίς τήρηση της αμοιβαιότητας Σελ. 49
2.3. Η υποχρέωση ποινικοποίησης των εγκλημάτων πολέμου στο εσωτερικό δίκαιο Σελ. 51
2.4. Η υποχρέωση θέσπισης του απαραγράπτου των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 54
2.5. Η υποχρέωση αναζήτησης και δίωξης των υπαιτίων Σελ. 56
2.6. Η υποχρέωση «παράδοσης» ημεδαπών Σελ. 57
2.7 Η υποχρέωση κατάργησης των ασυλιών και των ακαταδιώκτων. Σελ. 57
2.8. Η υποχρέωση συνεργασίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Σελ. 59
2.9. Συμπεράσματα Σελ. 59
ΙΙΙ. Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Σελ. 61
1. Η ποινικοποίηση των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 61
1.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 61
1.1.1. Τα κριτήρια ελέγχου της ισοδύναμης ποινικής ρύθμισης Σελ. 61
1.1.2. Η πολιτική και θεωρητική σημασία της ύπαρξης ισοδύναμης ποινικής ρύθμισης Σελ. 62
1.1.3. Βασικές έννοιες και κατευθυντήριες αρχές για την έρευνα σχετικά με την ύπαρξη ισοδύναμων ποινικών ρυθμίσεων Σελ. 63
1.1.3.1. Βασικές οριοθετήσεις των εγκλημάτων πολέμου στις διεθνείς συμβάσεις Σελ. 63
Α) Τα «Στοιχεία των Εγκλημάτων» Σελ. 64
Β) Το Διεθνές Δίκαιο Ένοπλων Συρράξεων Σελ. 64
Γ) Οι Γενικές Αρχές του ΚΔΠΔ Σελ. 66
Δ) Τέλεση στα πλαίσια και σε σύνδεση με ένοπλη σύρραξη διεθνούς ή μη διεθνούς χαρακτήρα Σελ. 68
Ε) Τέλεση από συγκεκριμένες κατηγορίες προσώπων κατά συγκεκριμένων κατηγοριών προσώπων ή πραγμάτων Σελ. 74
1.1.3.2. To άδικο των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 82
1.1.3.3. Βασικές οριοθετήσεις της έρευνας για «ισοδύναμες τυποποιήσεις» στην ελληνική ποινική νομοθεσία Σελ. 83
Α) Η έλλειψη «ειδικών» τυποποιήσεων για εγκλήματα πολέμου Σελ. 83
Β) Η αναζήτηση ισοδύναμων «βασικών συμπεριφορών» Σελ. 83
Γ) Η αναζήτηση κανόνων που να θεμελιώνουν αρχικό αξιόποινο ανάλογο των εγκλημάτων πολέμου σε διεθνές επίπεδο. Σελ. 84
1.2. Η τυποποίηση των αντικειμενικών υποστάσεων των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 85
1.2.1. Εγκλήματα στο πλαίσιο διεθνούς ένοπλης σύρραξης συνδεόμενα με αυτήν Σελ. 85
1.2.1.1. Ανθρωποκτονία με πρόθεση ['Αρθρο 8 (2) (α) (i) ΚΔΠΔ] Σελ. 85
1.2.1.2. Βασανιστήρια ή απάνθρωπη μεταχείριση ή υποβολή σε βιολογικά πειράματα ['Αρθρο 8 (2) (α) (ii) ΚΔΠΔ] Σελ. 89
1.2.1.3. Πρόκληση μεγάλης δοκιμασίας ή σοβαρής βλάβης με πρόθεση ['Αρθρο 8 (2) (α) (iii) ΚΔΠΔ] Σελ. 102
1.2.1.4. Εκτεταμένη καταστροφή ή ιδιοποίηση περιουσίας ['Αρθρο 8 (2) (α) (iv) ΚΔΠΔ] Σελ. 103
1.2.1.5. Εξαναγκασμός σε παροχή υπηρεσίας σε εχθρικές δυνάμεις ['Αρθρο 8 (2) (α) (v) ΚΔΠΔ] Σελ. 105
1.2.1.6. Αποστέρηση δικαιωμάτων δίκαιης δίκης με πρόθεση ['Αρθρο 8 (2) (α) (vi) ΚΔΠΔ] Σελ. 106
1.2.1.7. Παράνομη εκτόπιση ή μεταφορά ή παράνομος περιορισμός ['Αρθρο 8 (2) (α) (vii) ΚΔΠΔ] Σελ. 111
1.2.1.8. Σύλληψη ομήρων ['Αρθρο 8 (2) (α) (viii) ΚΔΠΔ] Σελ. 112
1.2.1.9. Σκόπιμες επιθέσεις σε άμαχο πληθυσμό ['Αρθρο 8 (2) (β) (i) ΚΔΠΔ] Σελ. 115
1.2.1.10. Σκόπιμες επιθέσεις σε πολιτικά αντικείμενα ['Αρθρο 8 (2) (β) (ii) ΚΔΠΔ] Σελ. 119
1.2.1.11. Σκόπιμες επιθέσεις σε προσωπικό ή αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας ή σε ειρηνευτικές αποστολές ['Αρθρο 8 (2) (β) (iii) ΚΔΠΔ] Σελ. 120
1.2.1.12. Σκόπιμες επιθέσεις εν γνώσει των δυνάμενων να προκληθούν δυσανάλογων παράπλευρων απωλειών ['Αρθρο 8 (2) (β) (iv) ΚΔΠΔ] Σελ. 123
1.2.1.13. Επιθέσεις κατά ανοχύρωτων πόλεων, χωριών, κατοικιών ή κτιρίων ['Αρθρο 8 (2) (β) (v) ΚΔΠΔ] Σελ. 125
1.2.1.14. Ανθρωποκτονία ή τραυματισμός προσώπου hors de combat ['Αρθρο 8 (2) (β) (vi) ΚΔΠΔ] Σελ. 126
1.2.1.15. Μη προσήκουσα χρήση σημαίας ανακωχής ή σημαίας ή στρατιωτικών διακριτικών ή στολής του εχθρού ή σημαίας ή στρατιωτικών διακριτικών ή στολής των Ηνωμένων Εθνών ή των διακριτικών εμβλημάτων των Συμβάσεων της Γενεύης ['Αρθρο 8 (2) (β) (vii) ΚΔΠΔ] Σελ. 127
1.2.1.16. Μεταφορά από την Κατέχουσα Δύναμη μέρους του δικού της άμαχου πληθυσμού στο έδαφος που καταλαμβάνει ή εκτόπιση ή μεταφορά όλου ή μέρους του πληθυσμού του κατεχομένου εδάφους μέσα ή έξω από το έδαφος αυτό ['Αρθρο 8 (2) (β) (viii) ΚΔΠΔ] Σελ. 130
1.2.1.17. Σκόπιμες επιθέσεις κατά προστατευόμενων αντικειμένων ['Αρθρο 8 (2) (β) (ix) ΚΔΠΔ] Σελ. 131
1.2.1.18. Υποβολή σε σωματικό ακρωτηριασμό ή σε ιατρικά ή επιστημονικά πειράματα ['Αρθρο 8 (2) (β) (x) ΚΔΠΔ] Σελ. 133
1.2.1.19. Ανθρωποκτονία ή τραυματισμός με δόλια τεχνάσματα ατόμων που ανήκουν στο εχθρικό έθνος ή στρατό [άρθρο 8 (2) (β) (xi) ΚΔΠΔ] Σελ. 136
1.2.1.20. Δήλωση ότι δεν θα υπάρξει έλεος ['Αρθρο 8 (2) (β) (xii) ΚΔΠΔ] Σελ. 137
1.2.1.21. Καταστροφή ή κατάσχεση της εχθρικής περιουσίας, εκτός εάν η καταστροφή ή η κατάσχεση καθίστανται απαραίτητες από τις ανάγκες του πολέμου ['Αρθρο 8 (2) (β) (xiii) ΚΔΠΔ] Σελ. 138
1.2.1.22. Διακήρυξη ότι καταργούνται, αναστέλλονται ή είναι απαράδεκτα ενώπιον των δικαστηρίων τα δικαιώματα και οι δικαστικές πράξεις των υπηκόων του εχθρού ['Αρθρο 8 (2) (β) (xiv) ΚΔΠΔ] Σελ. 139
1.2.1.23. Εξαναγκασμός των υπηκόων του εχθρού να συμμετάσχουν στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά της χώρας τους έστω και αν βρίσκονταν στην υπηρεσία του αντιπάλου πριν από την κήρυξη του πολέμου ['Αρθρο 8 (2) (β) (xv) ΚΔΠΔ] Σελ. 139
1.2.1.24. Λεηλασία πόλης ή τοποθεσίας, ακόμη κι αν καταλήφθηκε με έφοδο ['Αρθρο 8 (2) (β) (xvi) ΚΔΠΔ] Σελ. 140
1.2.1.25. Χρησιμοποίηση δηλητηρίου ή δηλητηριωδών όπλων ['Αρθρο 8 (2) (β) (xvii) ΚΔΠΔ] Σελ. 141
1.2.1.26. Χρησιμοποίηση ασφυξιογόνων, δηλητηριωδών ή άλλων αερίων και όλων των ανάλογων υγρών, υλικών ή συσκευών ['Αρθρο 8 (2) (β) (xviii) ΚΔΠΔ] Σελ. 142
1.2.1.27. Χρήση σφαιρών που εκρήγνυνται και τα θραύσματά τους διασκορπίζονται εύκολα στο ανθρώπινο σώμα, όπως σφαίρες με επικάλυψη της βολίδας από σκληρό περίβλημα που δεν καλύπτει πλήρως τη βολίδα ή που έχει εγκοπές ['Αρθρο 8 (2) (β) (xix) ΚΔΠΔ] Σελ. 143
1.2.1.28. Χρήση όπλων, βλημάτων, υλικών και μεθόδων πολέμου, που προορίζονται να προξενήσουν υπέρμετρη βλάβη ή μη αναγκαίο πόνο ή που επιφέρουν πλήγματα από τη φύση τους άνευ διακρίσεως κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου των ενόπλων συρράξεων ['Αρθρο 8 (2) Σελ. 143
1.2.1.29. Προσβολές κατά της προσωπικής αξιοπρέπειας και, ιδιαιτέρως ταπεινωτική ή εξευτελιστική μεταχείριση ['Αρθρο 8 (2) (β) (xxi) ΚΔΠΔ] Σελ. 143
1.2.1.30. Βιασμός, γενετήσια δουλεία, εξαναγκασμός σε πορνεία, εξαναγκασμός σε εγκυμοσύνη, εξαναγκασμός σε στείρωση ή άλλη μορφή γενετήσιας βίας που αποτελεί επίσης σοβαρή παραβίαση των Συμβάσεων της Γενεύης ['Αρθρο 8 (2) (β) (xxii) ΚΔΠΔ] Σελ. 147
1.2.1.31. Χρησιμοποίηση της παρουσίας αμάχων ή άλλων προστατευόμενων προσώπων προκειμένου να καταστούν ορισμένα σημεία, περιοχές ή στρατιωτικές δυνάμεις απρόσβλητες από στρατιωτικές επιχειρήσεις ['Αρθρο 8 (2) (β) (xxiii) ΚΔΠΔ] Σελ. 151
1.2.1.32. Επιθέσεις με πρόθεση κατευθυνόμενες κατά κτιρίων, υλικού υγειονομικών μονάδων και οχημάτων, καθώς και κατά προσωπικού φέροντος τα διακριτικά γνωρίσματα των Συμβάσεων της Γενεύης σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο ['Αρθρο 8 (2) (β) (xxiv) ΚΔΠΔ] Σελ. 151
1.2.1.33. Mε πρόθεση χρήση της λιμοκτονίας του αμάχου πληθυσμού ως μεθόδου πολέμου με την αποστέρησή του από αντικείμενα απαραίτητα για την επιβίωσή του, συμπεριλαμβανομένης και της εσκεμμένης παρεμπόδισης της παροχής προμηθειών, όπως αυτή προβλέπεται από τις Συμβάσεις της Γενεύης ['Αρθρο 8 (2) (β) (xxv) ΚΔΠΔ] Σελ. 155
1.2.1.34. Στρατολόγηση παιδιών ηλικίας κάτω των 15 ετών στις εθνικές ένοπλες δυνάμεις ή η χρησιμοποίησή τους για ενεργό συμμετοχή στις εχθροπραξίες ['Αρθρο 8 (2) (β) (xxvi) ΚΔΠΔ] Σελ. 155
1.2.2. Εγκλήματα στο πλαίσιο μη διεθνούς ένοπλης σύρραξης Σελ. 157
1.2.2.1. Βία ασκούμενη κατά της ζωής και του προσώπου, ιδίως κάθε είδους ανθρωποκτονία με πρόθεση, ακρωτηριασμός, απάνθρωπη μεταχείριση και βασανιστήρια ['Αρθρο 8 (2) (γ) (i) ΚΔΠΔ] Σελ. 157
1.2.2.2. Προσβολές κατά της προσωπικής αξιοπρέπειας, ιδιαίτερα η ταπεινωτική και εξευτελιστική μεταχείριση ['Αρθρο 8 (2) (γ) (ii) ΚΔΠΔ] Σελ. 160
1.2.2.3. Σύλληψη ομήρων ['Αρθρο 8 (2) (γ) (iii) ΚΔΠΔ] Σελ. 161
1.2.2.4. Η επιβολή καταδικών και οι εκτελέσεις χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση εκδοθείσα από κανονικά συσταθέν δικαστήριο, η οποία θα παρέχει όλες τις δικαστικές εγγυήσεις που αναγνωρίζονται ως απαραίτητες ['Αρθρο 8 (2) (γ) (iv) ΚΔΠΔ] Σελ. 162
1.2.2.5. Επιθέσεις με πρόθεση κατευθυνόμενες κατά του άμαχου πληθυσμού ως τέτοιου ή εναντίον αμάχων ατομικά οι οποίοι δεν λαμβάνουν άμεσα μέρος στις εχθροπραξίες ['Αρθρο 8 (2) (ε) (i) ΚΔΠΔ] Σελ. 165
1.2.2.6. Επιθέσεις με πρόθεση κατευθυνόμενες κατά κτηρίων, υλικού υγειονομικών μονάδων και οχημάτων, καθώς και κατά προσωπικού φέροντος τα διακριτικά εμβλήματα των Συμβάσεων της Γενεύης σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο ['Αρθρο 8 (2) (ε) (ii) ΚΔΠΔ] Σελ. 166
1.2.2.7. Επιθέσεις με πρόθεση κατευθυνόμενες κατά προσωπικού, εγκαταστάσεων, υλικού, μονάδων ή οχημάτων που χρησιμοποιούνται σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας ή ειρηνευτικές αποστολές σύμφωνα με τον Χάρτη των Η.Ε. εφ' όσον δικαιούνται την προστασία που χορηγείται σε αμάχους ή πολιτικά αντικείμενα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο των ενόπλων συρράξεων ['Αρθρο 8 (2) (ε) (iii) ΚΔΠΔ] Σελ. 167
1.2.2.8. Επιθέσεις με πρόθεση κατευθυνόμενες κατά κτηρίων αφιερωμένων στη θρησκεία, παιδεία, τέχνη, επιστήμη ή αγαθοεργούς σκοπούς, ιστορικά μνημεία, νοσοκομεία και μέρη όπου συγκεντρώνονται οι ασθενείς και οι τραυματίες, εφ' όσον δεν αποτελούν στρατιωτικούς στόχους ['Αρθρο 8 (2) (ε) (iv) ΚΔΠΔ] Σελ. 167
1.2.2.9. Λεηλασία πόλης ή τοποθεσίας, ακόμη και αν καταλήφθηκε με έφοδο ['Αρθρο 8 (2) (ε) (v) ΚΔΠΔ] Σελ. 168
1.2.2.10. Βιασμός, γενετήσια δουλεία, εξαναγκασμός σε πορνεία, εξαναγκασμός σε εγκυμοσύνη, όπως ορίζεται στο άρθρο 7, παρ. 2 (στ), εξαναγκασμός σε στείρωση ή άλλη μορφή γενετήσιας βίας που αποτελεί επίσης σημαντική παραβίαση του κοινού άρθρου 3 των τεσσάρων Συμβάσεων της Γενεύης ['Αρθρο 8 (2) (ε) (vi) ΚΔΠΔ] Σελ. 168
1.2.2.11. Στρατολόγηση παιδιών ηλικίας κάτω των δεκαπέντε ετών σε εθνικές ένοπλες δυνάμεις ή ομάδες ή η χρησιμοποίησή τους για ενεργό συμμετοχή τους στις εχθροπραξίες ['Αρθρο 8 (2) (ε) (vii) ΚΔΠΔ] Σελ. 168
1.2.2.12. Διαταγή μετακίνησης του άμαχου πληθυσμού για λόγους σχετικούς με την σύρραξη, εκτός αν τούτο απαιτείται για την ασφάλεια του εμπλεκομένου αμάχου πληθυσμού ή από επιτακτικούς στρατιωτικούς λόγους ['Αρθρο 8 (2) (ε) (viii) ΚΔΠΔ] Σελ. 169
1.2.2.13. Ανθρωποκτονία ή τραυματισμός με δόλια τεχνάσματα αντιπάλων μαχίμων ['Αρθρο 8 (2) (ε) (ix) ΚΔΠΔ] Σελ. 170
1.2.2.14. Δήλωση ότι δεν θα υπάρξει έλεος ['Αρθρο 8 (2) (ε) (x) ΚΔΠΔ] Σελ. 171
1.2.2.15. Υποβολή προσώπων που βρίσκονται υπό την εξουσία του εχθρού σε σωματικό ακρωτηριασμό ή σε ιατρικά ή επιστημονικά πειράματα οποιουδήποτε είδους που δεν δικαιολογούνται ούτε από την ιατρική, οδοντιατρική ή νοσοκομειακή θεραπεία του προσώπου για το οποίο πρόκειται ούτε διεξάγονται προς το συμφέρον του, και τα οποία προκαλούν θάνατο ή θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία του προσώπου ή των προσώπων αυτών ['Αρθρο 8 (2) (ε) (xi) ΚΔΠΔ] Σελ. 172
1.2.2.16. Καταστροφή ή κατάσχεση της εχθρικής περιουσίας εκτός αν η καταστροφή ή κατάσχεση καθίστανται απαραίτητες από τις ανάγκες του πολέμου ['Αρθρο 8 (2) (ε) (xii) ΚΔΠΔ] Σελ. 172
1.2.3. Συμπεράσματα Σελ. 172
1.3. Το τελικό άδικο των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 178
1.3.1. Το τελικό άδικο των εγκλημάτων πολέμου στο διεθνές δίκαιο Σελ. 178
1.3.1.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 178
Α) Γενικά Σελ. 178
Β) To ειδικό θέμα του ισχυρισμού περί προσταγής ανωτέρου κατά το άρθρο 33 ΚΔΠΔ Σελ. 181
1.3.1.2. Η προσταγή ανωτέρου Σελ. 183
1.3.1.3. Η άμυνα Σελ. 189
Α) Εισαγωγή Σελ. 189
Β) Οι προϋποθέσεις της άμυνας κατά το άρθρο 31 παρ.1 γ) ΚΔΠΔ Σελ. 192
1.3.1.4. H κατάσταση ανάγκης που αίρει το άδικο Σελ. 202
1.3.1.5. Στρατιωτική αναγκαιότητα (military necessity) Σελ. 206
1.3.2. Το τελικό άδικο των εγκλημάτων πολέμου στο εθνικό δίκαιο Σελ. 208
1.3.2.1.Η άμυνα Σελ. 208
1.3.2.2.Η κατάσταση ανάγκης και η στρατιωτική αναγκαιότητα Σελ. 210
1.3.2.3.Η προσταγή ανωτέρου Σελ. 212
1.4. Ο καταλογισμός στα εγκλήματα πολέμου Σελ. 214
1.4.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 214
1.4.2. Η υπαιτιότητα Σελ. 221
1.4.2.1. Η υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων πολέμου στο διεθνές δίκαιο Σελ. 221
Α) Η ρύθμιση του άρθρου 30 ΚΔΠΔ Σελ. 221
Β) Ποια μορφή υπαιτιότητας πρέπει να συντρέχει για τη θεμελίωση της ευθύνης για ένα έγκλημα πολέμου σύμφωνα με το άρθρο 30 ΚΔΠΔ; Σελ. 223
Γ) Υπάρχουν ειδικές ποινικές τυποποιήσεις εγκλημάτων πολέμου στο ΚΔΠΔ που να εισάγουν αποκλίνουσα μορφή υπαιτιότητας (στενότερη ή ευρύτερη) σε σχέση με αυτήν που θεσπίζει το άρθρο 30 ΚΔΠΔ; Σελ. 228
Δ) Ποια αντικειμενικά στοιχεία των νομοτυπικών περιγραφών των εγκλημάτων πολέμου πρέπει να επικαλύπτονται υποκειμενικά; Σελ. 233
Ε) Ποια εμβέλεια υποκειμενικής επικάλυψης απαιτείται σε σχέση με τα αξιολογικά στοιχεία των εγκληματικών υποστάσεων; Σελ. 235
1.4.2.2. Η υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων πολέμου στην ελληνική έννομη τάξη Σελ. 237
Α) Αντιπαραβολή Σελ. 237
Β) Προτάσεις Σελ. 239
1.4.3. Η ειδική προβληματική για την πλάνη Σελ. 240
1.4.3.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 240
1.4.3.2. Η ρύθμιση της πλάνης στο διεθνές δίκαιο Σελ. 241
1.4.3.3. Η ρύθμιση της πλάνης στην ελληνική έννομη τάξη Σελ. 244
Α) Αντιπαραβολή Σελ. 244
Β) Προτάσεις Σελ. 245
1.4.4. «Defenses» σε σχέση με την ικανότητα καταλογισμού Σελ. 246
1.4.4.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 246
1.4.4.2. Ανικανότητα καταλογισμού λόγω ανηλικότητας Σελ. 249
Α) Η ρύθμιση του ΚΔΠΔ Σελ. 249
Β) Αντιπαραβολή - Προτάσεις Σελ. 251
1.4.4.3. Ανικανότητα καταλογισμού λόγω διανοητικής νόσου Σελ. 252
Α) Η ρύθμιση του ΚΔΠΔ Σελ. 252
Β) Αντιπαραβολή - Προτάσεις Σελ. 254
1.4.4.4. Ανικανότητα καταλογισμού λόγω μέθης Σελ. 254
Α) Η ρύθμιση του ΚΔΠΔ Σελ. 254
Β) Αντιπαραβολή - Προτάσεις Σελ. 256
1.5. Απόπειρα και συμμετοχή στα εγκλήματα πολέμου Σελ. 258
1.5.1 Η απόπειρα Σελ. 258
1.5.1.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 258
1.5.1.2. Οι προϋποθέσεις για το αξιόποινο της απόπειρας κατά το διεθνές δίκαιο Σελ. 261
1.5.1.3. Ο θεσμός της υπαναχώρησης από την απόπειρα Σελ. 263
Α) Η ρύθμιση του ΚΔΠΔ Σελ. 263
Β) Η σύγκριση με τον ελληνικό ΠΚ Σελ. 267
Γ) Τελικό συμπέρασμα Σελ. 269
1.5.2. Η συμμετοχή στα εγκλήματα πολέμου Σελ. 270
1.5.2.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 270
Α) Γενικά Σελ. 270
Β) Τα βασικά χαρακτηριστικά του συστήματος της συμμετοχικής ευθύνης κατά το ΚΔΠΔ Σελ. 271
1.5.2.2. Οι μορφές αυτουργικής ευθύνης Σελ. 273
Α) Η φυσική αυτουργία Σελ. 273
Β) Η συναυτουργία Σελ. 275
Γ) Η έμμεση αυτουργία Σελ. 277
Δ) Η σύγκριση με τον ελληνικό ΠΚ Σελ. 278
1.5.2.3. Οι μορφές συμμετοχής Σελ. 279
Α) Οι προβλεπόμενες μορφές ηθικής αυτουργίας στο ΚΔΠΔ. Σελ. 279
Β) Η σύγκριση με τον ελληνικό ΠΚ Σελ. 283
1.5.2.4. Η προβληματική για τη «διευκόλυνση» του εγκλήματος κατά το άρθρο 25 παρ.3 γ και δ ΚΔΠΔ. Σελ. 284
Α) Η γενική μορφή διευκόλυνσης στο έγκλημα κατ' άρθρο 25 παρ. 3 γ ΚΔΠΔ Σελ. 284
B) Η ειδική περίπτωση βοήθειας σε ομάδα που έχει εγκληματικό σκοπό (άρθρο 25 παρ.3 δ ΚΔΠΔ). Σελ. 285
Γ) Η σύγκριση με τον ελληνικό ΠΚ Σελ. 286
1.5.2.5. Η ειδική περίπτωση της παρακίνησης σε γενοκτονία, κατά το άρθρο 25 παρ. 3 ε ΚΔΠΔ Σελ. 289
Α) Η ρύθμιση του ΚΔΠΔ Σελ. 289
Β) Η σύγκριση με το ελληνικό ποινικό δίκαιο Σελ. 290
1.5.2.6. Συμπεράσματα Σελ. 290
1.5.3. Η ειδική προβληματική για την ευθύνη ανωτέρων από εγκλήματα που τελούν υφισταμένοί τους Σελ. 293
1.5.3.1. Εισαγωγή στο πρόβλημα Σελ. 293
Α) Εγκλήματα πολέμου και κατανομή ευθύνης εντός συλλογικών σχημάτων δράσης Σελ. 293
Β) Η «άμεση ποινική ευθύνη» ανωτέρων (η συμμετοχική ευθύνη) Σελ. 294
Γ) Η «έμμεση ποινική ευθύνη» ανωτέρων (η ευθύνη από παράλειψη) Σελ. 294
1.5.3.2. Η «έμμεση ποινική ευθύνη» ανωτέρων στο διεθνές δίκαιο Σελ. 298
Α) Η ρύθμιση του άρθρου 28 ΚΔΠΔ Σελ. 298
Β) Οι επιμέρους προϋποθέσεις της ευθύνης: Ύπαρξη ιεραρχικής σχέσης Σελ. 302
Γ) Γνώση ή αμελής άγνοια του εγκλήματος του υφισταμένου Σελ. 304
Δ) Παράλειψη λήψης μέτρων αποτροπής (παράβαση του καθήκοντος αποτροπής) Σελ. 308
Ε) Αιτιώδης συνάφεια Σελ. 312
ΣΤ) Συμπεράσματα Σελ. 314
1.5.3.3. Η «έμμεση ποινική ευθύνη» ανωτέρων στην ελληνική έννομη τάξη Σελ. 315
Α) Η «έμμεση ευθύνη» ανωτέρων de lege lata Σελ. 315
B) Η «έμμεση ευθύνη» ανωτέρων de lege ferenda Σελ. 323
2. Η έκταση της ελληνικής ποινικής εξουσίας στα εγκλήματα πολέμου Σελ. 333
2.1. Εισαγωγή - Οι βάσεις (ποινικής) δικαιοδοσίας στο εσωτερικό και το διεθνές ποινικό δίκαιο Σελ. 333
2.1.1. Εισαγωγικά στοιχεία Σελ. 333
2.1.2. Οι βάσεις δικαιοδοσίας και οι υπόλοιπες αρχές του διεθνούς ποινικού δικαίου Σελ. 334
2.1.2.1. Οι βάσεις / τίτλοι ποινικής δικαιοδοσίας Σελ. 334
Α) Η αρχή της εδαφικότητας (territoriality principle) Σελ. 334
Β) Η ενεργητική αρχή της προσωπικότητας (active personality principle) Σελ. 335
Γ) Η παθητική αρχή της προσωπικότητας (passive personality principle) Σελ. 336
Δ) Η προστατευτική αρχή (protective principle) Σελ. 336
Ε) Η αρχή της παγκόσμιας (ή οικουμενικής) δικαιοσύνης (universality principle) Σελ. 337
ΣΤ) 'Αλλες βάσεις δικαιοδοσίας του διεθνούς ποινικού δικαίου Σελ. 337
2.1.2.2. Οι λοιπές αρχές του διεθνούς ποινικού δικαίου Σελ. 337
Α) Η αρχή της διευθέτησης Σελ. 337
Β) Η αρχή του συνυπολογισμού Σελ. 338
2.2. Η εξέλιξη των βάσεων δικαιοδοσίας επί των εγκλημάτων πολέμου στο εν γένει διεθνές ποινικό δίκαιο και οι βάσεις δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου συμφωνα με το Καταστατικό της Ρωμης (αρθρο 12) Σελ. 339
2.2.1. Προϊδέαση - Η νομική βάση για τη δίωξη των σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου πριν το Καταστατικό της Ρώμης Σελ. 339
2.2.2. Το σύστημα δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κατά το άρθρο 12 του Καταστατικού της Ρώμης Σελ. 342
2.2.2.1. Εισαγωγικό σχόλιο Σελ. 342
2.2.2.2. Τα διάφορα συστήματα που προτάθηκαν Σελ. 343
Α) Τα βασικά χαρακτηριστικά των προτάσεων που προηγήθηκαν της Συνέλευσης της Ρώμης Σελ. 343
Β) Τα βασικά χαρακτηριστικά των προτάσεων που υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της Συνέλευσης της Ρώμης Σελ. 346
Γ) Το ισχύον σύστημα δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου σύμφωνα με το άρθρο 12 του Καταστατικού της Ρώμης Σελ. 349
2.3. Τα τοπικά όρια των ελληνικών νόμων επί εγκλημάτων πολέμου σύμφωνα με τα άρθρα 5-11 ΠΚ Σελ. 353
2.3.1. Η απουσία "αυτόματης" οικουμενικής δικαιοδοσίας και η ανάγκη προσφυγής στις λοιπές βάσεις δικαιοδοσίας (και) στο πεδίο των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 353
2.3.2. Γενικά στοιχεία σχετικά με τα άρθρα 5-11 ΠΚ - Ορολογικές διευκρινίσεις Σελ. 355
2.3.3. Οι δυνατότητες να «λαμβάνεται υπόψη» αλλοδαπό δίκαιο σε περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου με στοιχεία αλλοδαπότητας Σελ. 358
2.3.3.1. Γενικές παρατηρήσεις Σελ. 358
2.3.3.2. Λήψη υπόψη αλλοδαπού δικαίου επί "προκριμάτων" Σελ. 361
Α) Περιπτώσεις άμεσης εξάρτησης Σελ. 361
Β) Περιπτώσεις έμμεσης και σιωπηρής εξάρτησης Σελ. 363
2.3.4. Οι κατ' ιδίαν αρχές του διεθνούς ποινικού δικαίου όπως προβλέπονται στον ελληνικό Ποινικό Κώδικα Σελ. 367
2.3.4.1. Η αρχή της εδαφικότητας κατ' άρθρο 5 § 1 ΠΚ Σελ. 367
Α) Γενικά στοιχεία Σελ. 367
Β) Τα όρια της ελληνικής επικράτειας Σελ. 368
2.3.4.2. Η αρχή της σημαίας κατ' άρθρο 5 § 2 ΠΚ Σελ. 371
2.3.4.3. Η ενεργητική αρχή της προσωπικότητας κατ' άρθρο 6 ΠΚ Σελ. 372
2.3.4.4. Η παθητική αρχή της προσωπικότητας κατ' άρθρο 7 ΠΚ Σελ. 375
2.3.4.5. Η προστατευτική αρχή και η αρχή της οικουμενικής δικαιοδοσίας κατ' άρθρο 8 ΠΚ Σελ. 376
Α) Γενικά στοιχεία Σελ. 376
Β) Η προστατευτική αρχή (περιπτώσεις α' - ε') Σελ. 377
Γ) Η αρχή της οικουμενικής δικαιοδοσίας (περιπτώσεις στ' - ια') Σελ. 378
2.3.4.6. Η ελληνική ποινική εξουσία επί στρατιωτικών εγκλημάτων Σελ. 379
2.3.4.7. Η αρχή της διευθέτησης κατ' άρθρο 9 ΠΚ Σελ. 380
2.3.4.8. Η αρχή του συνυπολογισμού κατ' άρθρο 10 ΠΚ Σελ. 381
2.3.4.9. Η επιβολή παρεπόμενων ποινών και μέτρων ασφαλείας κατ' άρθρο 11 ΠΚ Σελ. 382
2.3.5. Το ζήτημα του τόπου τέλεσης των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 383
2.3.5.1. Η σημασία του προσδιορισμού του τόπου τέλεσης για τα εγκλήματα πολέμου Σελ. 383
2.3.5.2. Ο τόπος τέλεσης της εγκληματικής πράξης κατ' άρθρο 16 ΠΚ - Προϊδέαση Σελ. 384
2.3.5.3. Οι γενικές θεωρίες σχετικά με τον τόπο τέλεσης Σελ. 385
2.3.5.4. Το ρυθμιστικό περιεχόμενο του άρθρου 16 ΠΚ Σελ. 386
2.3.5.5. Ο τόπος τέλεσης επί απόπειρας ειδικότερα Σελ. 386
2.3.5.6. Ο τόπος τέλεσης επί συμμετοχικών πράξεων Σελ. 388
2.3.5.7. 'Αλλες ειδικές περιπτώσεις εμφανίσεων των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 391
2.3.5.8. Το ζήτημα του δόλου του δράστη ως προς τον τόπο τέλεσης - Σύγκριση με την αξιούμενη mens rea στο Καταστατικό της Ρώμης και τα Elements of Crimes Σελ. 394
2.4. Σύνθεση: Η διασταύρωση της ποινικής εξουσίας της Ελλάδας με εκείνη άλλων κρατών και με τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αλλά και οι δυνατότητες αποτελεσματικής επέκτασης της πρώτης Σελ. 394
2.4.1. Βασικά συμπεράσματα: ζητήματα σύγκρουσης περισσότερων δικαιοδοσιών επί εγκλημάτων πολέμου Σελ. 394
2.4.2. Οι δυνατότητες επέκτασης της ελληνικής ποινικής εξουσίας επί των εγκλημάτων πολέμου μετά την κύρωση του ΚΔΠΔ Σελ. 396
3. Τα χρονικά όρια των εγκλημάτων πολέμου: Δικαιοδοσία ratione temporis και απαράγραπτο Σελ. 401
3.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 401
3.2. Τα χρονικά όρια ισχύος του διεθνούς ποινικού δικαίου για τα εγκλήματα πολέμου Σελ. 402
3.2.1. Το καθεστώς σε σχέση με την αναδρομικότητα επί εγκλημάτων πολέμου στο σύγχρονο διεθνές ποινικό δίκαιο Σελ. 402
3.2.1.1. Το διεθνές περιβάλλον σε σχέση με την αναδρομικότητα ratione personae πριν το Καταστατικό της Ρώμης Σελ. 402
3.2.1.2. Σύντομη ιστορία της γέννησης των διατάξεων των άρθρων 11 και 24 του Καταστατικού της Ρώμης Σελ. 405
3.2.1.3. Το ρυθμιστικό περιεχόμενο των άρθρων 11 και 24 και η αλληλεπίδρασή του με τις επιμέρους εθνικές έννομες τάξεις Σελ. 406
Α) Το «τεχνικό» περιεχόμενο της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ratione temporis Σελ. 406
Β) Η σχέση ανάμεσα στα άρθρα 11 και 24 ΚΔΠΔ ειδικότερα Σελ. 408
Γ) Η προβληματική των διαρκών εγκλημάτων και των συμμετοχικών πράξεων Σελ. 409
Δ) Η σχέση της κατά χρόνο δικαιοδοσίας του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου με το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών: η εξαίρεση του άρθρου 16 του Καταστατικού Σελ. 411
3.2.2. Το απαράγραπτο των εγκλημάτων πολέμου και οι υποχρεώσεις σχετικά με τη θέσπισή του Σελ. 413
3.2.2.1. Η ανάπτυξη της έννοιας του απαράγραπτου στο διεθνές ποινικό δίκαιο και η ενσωμάτωσή της στο Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Σελ. 413
Α) Οι διεθνείς καταβολές του απαράγραπτου των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 413
Β) Σύντομη ιστορία της γέννησης της διάταξης του άρθρου 29 του Καταστατικού σχετικά με τον αποκλεισμό της παραγραφής Σελ. 415
3.2.2.2. Η φύση και η έκταση της υποχρέωσης για θέσπιση του απαράγραπτου των εγκλημάτων πολέμου στην εσωτερική έννομη τάξη Σελ. 416
3.3. Τα χρονικά όρια των ελληνικών ποινικών νόμων επί εγκλημάτων πολέμου σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα Σελ. 419
3.3.1. Η αναδρομικότητα των ποινικών νόμων κατά το ελληνικό δίκαιο Σελ. 419
3.3.1.1. Προϊδέαση - Το κανονιστικό υπόβαθρο του άρθρου 1 ΠΚ Σελ. 419
3.3.1.2. Ο κανόνας του άρθρου 2 ΠΚ Σελ. 419
3.3.1.3. Η εξαίρεση του άρθρου 3 ΠΚ Σελ. 423
3.3.1.4. Η εξαίρεση του άρθρου 4 ΠΚ Σελ. 424
3.3.2. Ο χρόνος τέλεσης της εγκληματικής πράξης κατ' άρθρο 17 ΠΚ Σελ. 425
3.3.2.1. Γενικές παρατηρήσεις Σελ. 425
3.3.2.2. Ο χρόνος τέλεσης ειδικών κατηγοριών εγκλημάτων Σελ. 427
3.3.3. Η παραγραφή των εγκλημάτων στο ελληνικό δίκαιο Σελ. 428
3.4. Η αντιπαραβολή του ελληνικού δικαίου προς τις αξιώσεις του διεθνούς ποινικού δικαίου και ειδικότερα η ανάγκη συμμόρφωσης στην υποχρέωση για θέσπιση του απαραγράπτου των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 430
3.4.1 Γενικά συμπεράσματα σε σχέση με τα χρονικά όρια των εγκλημάτων πολέμου στο διεθνές και το ημεδαπό ποινικό δίκαιο Σελ. 430
3.4.2. Η ανάγκη για expressis verbis ενσωμάτωση του απαραγράπτου των εγκλημάτων πολέμου στο εσωτερικό ποινικό δίκαιο Σελ. 431
4. Ασυλίες και ετεροδικία των δραστών εγκλημάτων πολέμου Σελ. 434
4.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 434
4.2. Η δικαιολογητική βάση και τα είδη των ασυλιών στο διεθνές δίκαιο Σελ. 435
4.2.1. Το λογικό υπόβαθρο του θεσμού των ασυλιών στο διεθνές δίκαιο Σελ. 435
4.2.2. Τα είδη των ασυλιών στο διεθνές δίκαιο: ορολογικές διευκρινίσεις Σελ. 437
4.3. Η έκταση των ασυλιών στο διεθνές ποινικό δίκαιο και ειδικότερα στα εγκλήματα πολέμου Σελ. 442
4.3.1. Η εξαίρεση των εγκλημάτων πολέμου από το θεσμό των ασυλιών Σελ. 442
4.3.2. Σύντομη ιστορική αναδρομή στη νομολογιακή αντιμετώπιση του θεσμού των ασυλιών διεθνώς Σελ. 444
4.3.2.1. Παραδείγματα από τη νομολογία εθνικών δικαστηρίων Σελ. 444
4.3.2.2. Παραδείγματα από τη νομολογία διεθνών ποινικών δικαστηρίων Σελ. 446
4.3.3. Η εξαίρεση των ασυλιών και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο - το ρυθμιστικό πεδίο του άρθρου 27 του Καταστατικού της Ρώμης Σελ. 450
4.3.3.1. Σύντομη ιστορία της γέννησης της διάταξης του άρθρου 27 ΚΔΠΔ Σελ. 450
4.3.3.2. Το βασικό κανονιστικό περιεχόμενο του άρθρου 27 ΚΔΠΔ Σελ. 451
4.3.3.3. Η σχέση του αποκλεισμού των ασυλιών με τα τρίτα κράτη - Η σημασία του άρθρου 98 ΚΔΠΔ Σελ. 453
4.3.3.4. Η σχέση του άρθρου 27 ΚΔΠΔ με το εσωτερικό δίκαιο των συμβαλλόμενων κρατών Σελ. 457
4.4. Το ισχύον καθεστώς σε σχέση με τις ασυλίες στην Ελλάδα Σελ. 458
4.4.1. Εισαγωγικά Σελ. 458
4.4.2. Οι συνταγματικά κατοχυρωμένες ασυλίες στην Ελλάδα Σελ. 459
4.4.2.1. Το ακαταδίωκτο (ανεύθυνο) του Προέδρου της Δημοκρατίας Σελ. 459
4.4.2.2. Το ακαταδίωκτο των βουλευτών (βουλευτική ασυλία) Σελ. 463
4.4.2.3. Η ευθύνη των μελών της Κυβέρνησης και των Υφυπουργών Σελ. 465
4.4.3. Η ετεροδικία στο ελληνικό δίκαιο Σελ. 466
4.5. Προβλήματα ως προς την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας από την ύπαρξη των ασυλιών σε επίπεδο εθνικού - ιδίως συνταγματικού- δικαίου Σελ. 468
5. Ζητήματα έκδοσης στο δίκαιο των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 473
5.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 473
5.2. Το βασικό διεθνές κι εσωτερικό κανονιστικό πλαίσιο που διέπει το θεσμό της έκδοσης αλλοδαπών προσώπων Σελ. 474
5.2.1. Οι γενικές αρχές του δικαίου της έκδοσης και η επαφή τους με το δίκαιο των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 474
5.2.1.1. Προϊδέαση - Η νομική φύση του θεσμού της έκδοσης Σελ. 474
5.2.1.2. Η αρχή του διπλού αξιοποίνου (dual criminality) Σελ. 475
5.2.1.3. Η αρχή της ειδικότητας (speciality) Σελ. 478
5.2.1.4. Η αρχή aut dedere aut judicare Σελ. 480
5.2.1.5. Η αρχή ne bis in idem Σελ. 482
5.2.1.6. Η εξαίρεση των πολιτικών εγκλημάτων από την έκδοση (political offense exception) Σελ. 483
5.2.1.7. Η αρχή της αμοιβαιότητας (reciprocity) Σελ. 484
5.2.2. Το συμβατικό δίκαιο της έκδοσης που δεσμεύει την Ελλάδα διεθνώς Σελ. 484
5.2.3. Το ισχύον ελληνικό δίκαιο που διέπει την έκδοση Σελ. 486
5.2.4. Πρώτα συμπεράσματα: η κατ' αρχήν συμπόρευση του ελληνικού δικαίου με τις γενικές αρχές του δικαίου της έκδοσης, καθώς και με τις εν γένει διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας Σελ. 489
5.3. Το σύστημα παράδοσης προσώπων στο διεθνές ποινικό δικαστήριο υπό το Καταστατικό της Ρώμης και οι εστίες ασυμφωνίας αυτού με το ελληνικό δίκαιο Σελ. 491
5.3.1. Προϊδέαση - οι ιστορικές καταβολές και η σύγχρονη εξέλιξη του θεσμού της παράδοσης προσώπων σε διεθνή ποινικά δικαστήρια Σελ. 491
5.3.1.1. Το ιστορικό υπόβαθρο του θεσμού της παράδοσης προσώπων σε διεθνή ποινικά δικαστήρια Σελ. 491
5.3.1.2. Η εμπειρία των ad hoc διεθνών ποινικών δικαστηρίων Σελ. 492
5.3.2. Το σύστημα παράδοσης προσώπων στο διεθνές ποινικό δικαστήριο και οι διαφορές που εμφανίζει σε σχέση με το παραδοσιακό δίκαιο της έκδοσης Σελ. 493
5.3.2.1. Οι ιδιαιτερότητες της υποχρέωσης των συμβαλλομένων στο Καταστατικό της Ρώμης κρατών για συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Σελ. 493
5.3.2.2. Τα βασικά σημεία διάστασης του συστήματος παράδοσης του Καταστατικού της Ρώμης με το διεθνές και το ημεδαπό δίκαιο που διέπει γενικά την έκδοση Σελ. 495
5.3.3. Οι βασικές εστίες δυσαρμονίας ανάμεσα στο σύστημα παράδοσης προσώπων του Καταστατικού της Ρώμης και το ελληνικό δίκαιο Σελ. 497
5.3.3.1. Η συνταγματική απαγόρευση της έκδοσης αλλοδαπών που διώκονται για τη δράση τους υπέρ της ελευθερίας Σελ. 498
Α) Η φύση και το περιεχόμενο της απαγόρευσης κατ' άρθρο 5 § 2 του Συντάγματος Σελ. 498
Β) Η έως τώρα εφαρμογή της απαγόρευσης του άρθρου 5 § 2 του Συντάγματος από τη νομολογία Σελ. 499
Γ) Οι ερμηνευτικές δυνατότητες υπαγωγής των εγκλημάτων πολέμου στην έννοια της δράσης υπέρ της ελευθερίας Σελ. 500
5.3.3.2. Το ζήτημα της απαγόρευσης έκδοσης ελλήνων πολιτών και ο βαθμός της συνάφειάς του με την παράδοση προσώπων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Σελ. 502
Α) Η απαγόρευση της έκδοσης ημεδαπών πολιτών ως γενική αρχή του δικαίου της έκδοσης Σελ. 502
Β) Υπάρχει συνταγματικό έρεισμα για την εξαίρεση των ημεδαπών από την έκδοση; Σελ. 503
5.3.3.3. Η παράδοση προσώπων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ως μια μορφή «μη έκδοσης» Σελ. 505
5.3.4. Τελικό συμπέρασμα: το ζητούμενο της άμβλυνσης των αντιθέσεων μεταξύ του ελληνικού δικαίου και του Καταστατικού της Ρώμης Σελ. 507
6. Συμπεράσματα Σελ. 508
6.1. Συμπεράσματα σχετικά με την έκταση του αξιοποίνου των εγκλημάτων πολέμου στο εθνικό δίκαιο. Σελ. 508
6.2. Συμπεράσματα σχετικά με τις υπόλοιπες παραμέτρους που προσδιορίζουν τη δυνατότητα δίωξης των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 512
IV. ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ Σελ. 519
1. Εισαγωγικές σκέψεις Σελ. 519
2. Οι αναγκαίες τροποποιήσεις του Συντάγματος Σελ. 519
2.1. Γενικά Σελ. 519
2.2. Τροποποιήσεις των διατάξεων που θεσπίζουν το ακαταδίωκτο του Προέδρου της Δημοκρατίας και των Βουλευτών Σελ. 523
2.2.1. Διατάξεις που αφορούν την ποινική δίωξη του Προέδρου της Δημοκρατίας Σελ. 523
2.2.2. Διατάξεις που αναφέρονται στην ποινική δίωξη των βουλευτών Σελ. 523
2.3. Τροποποιήσεις διατάξεων που προβλέπουν ειδικές διαδικασίες δίωξης Σελ. 524
2.3.1. Διατάξεις που αφορούν τη διαδικασία δίωξης βουλευτών Σελ. 524
2.3.2. Διατάξεις που αναφέρονται στην ποινική δίωξη των μελών της Κυβέρνησης Σελ. 524
2.4. Τροποποιήσεις που θα επιτρέπουν την παράδοση ημεδαπών στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Σελ. 525
2.5. Τροποποιήσεις που θα επιτρέπουν την εκδίκαση των σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου από ειδικό δικαστήριο Σελ. 526
3. Οι αναγκαίες νομοθετικές αλλαγές Σελ. 526
3.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 526
3.2. Θέσπιση Κώδικα εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 527
3.2.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σελ. 527
3.2.2. Γενικό Μέρος του Κώδικα εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 528
3.2.2.1. Τοπικά όρια ισχύος του Κώδικα των εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 528
Α) Η αρχή της παγκόσμιας δικαιοσύνης Σελ. 528
Β) Η αρχή ne bis in idem Σελ. 529
3.2.2.2. Οι λόγοι άρσης του αδίκου Σελ. 530
Α) Τα αντίποινα ως λόγος άρσης του αδίκου Σελ. 530
Β) Ειδικές ρυθμίσεις για την προσταγή Σελ. 531
3.2.2.3. Υπαιτιότητα και ενοχή στον Κώδικα εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 531
Α) Η αναγκαία υποκειμενική κάλυψη των εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 531
Β) Ειδικές ρυθμίσεις για την ενοχή Σελ. 532
3.2.2.4. Απόπειρα και συμμετοχή στον Κώδικα των εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 534
Α) Ειδικές ρυθμίσεις για την απόπειρα Σελ. 534
Β) Ειδικές ρυθμίσεις για τη συμμετοχή στο έγκλημα Σελ. 535
3.2.2.5. Το απαράγραπτο των εγκλημάτων πολέμου Σελ. 535
3.2.3. Ειδικό Μέρος του Κώδικα εγκλημάτων που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου Σελ. 536
3.3. Διαδικαστικές ρυθμίσεις Σελ. 539
3.3.1. Ειδική νομοθεσία για τη συνεργασία των εθνικών αρχών με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Σελ. 539
3.3.2. Τροποποιήσεις των ρυθμίσεων του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας Σελ. 541
3.3.3. Προώθηση πρωτοβουλιών για την υπογραφή σύμβασης σχετικά με την αρχή ne bis in idem Σελ. 541
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Σελ. 543
Back to Top